Σε λίγες μέρες φτάνουμε στο τέλος του χρόνου και με την ταχύτητα που πήρε, ώσπου να τελειώσουμε τις σκέψεις μας και να τις καταγράψουμε, θα πρέπει να αρχίσουμε να λέμε τις ευχές μας για τον νέο έτος…
Είναι πολύ φυσικό οι μέρες αυτές να μας προκαλούν μια συναισθηματική φόρτιση. Πέρασε ακόμη ένας χρόνος και καθένας σιωπηλά κάνει τον απολογισμό του για τις πράξεις του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματα του.
Ζούμε σε εποχή, όπου οι συνθήκες που μας επέβαλε ο κορονοϊός μας έκαναν να είμαστε πολύ κοντά στον εαυτό μας και αυτό πιθανόν να είναι και ένα από τα λίγα θετικά της νέας αυτής κατάστασης.
Τι σημαίνει αυτό;
Απλά, μέσα σε όλη αυτή την ιστορία των περιορισμών και της περισυλλογής μείναμε μακριά από πολλά άλλα πράγματα της καθημερινότητας που με πολύ γρήγορους ρυθμούς απορροφούσαν την προσοχή μας και θόλωναν τα συναισθήματα μας, σε σημείο που ασχολούμαστε με πολλά άλλα πράγματα, αλλά όχι και με τον εαυτό μας.
Τώρα, η μοναξιά, η απομόνωση, ο αγώνας της επιβίωσης μας οδήγησαν να υποβάλλουμε πιο συχνά την ερώτηση «Πως νιώθω;».
Ανεξάρτητα αν μπορούμε με λόγια να εξηγήσουμε αυτό που νιώθουμε, διότι το θέμα της έκφρασης των συναισθημάτων είναι η μεγάλη μας αδυναμία σαν λαού τα πολύ βασικά τα νιώθουμε και τα εκφράζουμε...
Ο απολογισμός μας μπορεί να ξεχωρίσει σε πράξεις, σκέψεις και συναισθήματα.
Σε μερικούς οι πράξεις μετρούν πολύ περισσότερο, γιατί είναι απτή και μετρήσιμη και συγκρίσιμη απόδειξη, υπολογίσιμη σε ουσιαστικά έργα που φαίνονται, σε σχέσεις που δημιουργήθηκαν και απόδωσαν και σε χρήματα που κερδήθηκαν.
Οι πράξεις λοιπόν, δίνουν πιο ξεκάθαρο «statement» για την ζωή που περάσαμε για ένα ακόμη ένα χρόνο...
Δρ. Λουΐζα Βερεσιέ
Ψυχίατρος«Κλινική Βερεσιέ»Δεκέμβριος 2021
Κάνε εγγραφή και γίνε και εσύ μέλος της ομάδας μου για μοναδικές συμβουλές και άρθρα από την Δρ. Λουΐζα Βερεσιέ!